Godziny pracy psychologa szkolnego
I okres roku szkolnego 2025/2026
Dzień tygodnia |
Godziny pracy |
Poniedziałek |
7.45 - 10.00 |
Wtorek |
7.45 - 10.00 |
Środa |
7.45 - 10.30 |
Czwartek |
13.30 - 16.30 |
Piątek |
7.45 - 10.30 |
Przyjdź zawsze…
- Kiedy nie radzisz sobie ze stresem
- Kiedy Twoje relacje z najbliższymi uległy pogorszeniu
- Kiedy nie wierzysz w siebie
- Kiedy jesteś smutny, przygnębiony, źle się czujesz
- Kiedy chcesz się dowiedzieć czegoś więcej o sobie
- Kiedy czujesz się odrzucony przez rówieśników
- Kiedy nie potrafisz kontrolować własnych emocji
- Kiedy tylko masz wątpliwości i nie jesteś do końca pewien, czy psycholog Ci pomoże
Drogi rodzicu, jeśli masz poczucie, że Twoje dziecko potrzebuje wsparcia lub pomocy bądź masz wątpliwości odnośnie zachowania Twojego dziecka,zapraszam do kontaktu.
Paulina Mielcarz
Jak wspierać dziecko w pokonywaniu lęków?
Lęku nie wyeliminujemy całkowicie z naszego życia, ale możemy spróbować go oswoić. Aby być dla dziecka wsparciem, należy:
- zrozumieć, że lęk nie jest czymś złym i godnym potępienia
- traktować lęk dziecka poważnie, okazywać mu zrozumienie i cierpliwość
- słuchać aktywnie dziecka – bez przerywania i komentowania, tego o czym mówi
- powstrzymać się od promowania swoich rozwiązań w trudnej sytuacji, mówiąc dziecku, co może albo powinno zrobić; pozwolić mu na kreowanie własnych rozwiązań i strategii radzenia sobie z lękiem; poprzez towarzyszenie dziecku i wzmacnianie jego pojedynczych kroków, zachęcać je do samodzielności; można zapytać dziecko o to, jaki ma pomysł na to, by samodzielnie poradzić sobie z lękiem – niech nam o tym opowie. Na przykład, jeśli się boi pająka, to co mogłoby zrobić, zamiast uciekać z krzykiem. Jedną z najskuteczniejszych metod jest odwrażliwianie, czyli stopniowe zmniejszanie nadmiernej reakcji na obiekt wywołujący strach. To taktyka małych kroków, bo najpierw dziecko ogląda zdjęcia pająków, słucha opowieści o pająkach i o tym, że są pożyteczne i nie zagrażające człowiekowi w żaden sposób. W ten sposób budujemy pozytywny obraz pająka. Następny krok to próby oswajania się z żywymi pająkami – podchodzenie do terrarium, przyglądanie się im, a ostatnim etapem jest dotknięcie pająka lub trzymanie go w dłoni
- pamiętajmy uwolnienie się od lęku wzmacnia nie tylko naszą psychikę, ale także pewność siebie
- lęk to emocja, która bardzo lubi osoby z niskim poczuciem własnej wartości, więc praca nad właściwą samooceną jest jednym ze sposobów skutecznej walki z lękiem. Negatywne przekonania na swój temat to idealna pożywka dla lęku ( nie dam rady, nie nadaję się, nie uda mi się, nie jestem wystarczająco dobry, inteligentny, zaradny, ładny, towarzyski…) Powodują wzrost poziomu lęku, nasilenie objawów i obniżają motywację do działania. Kiedy dziecko wierzy w siebie, łatwiej mu zamienić złowrogie myślenie na pozytywne przewidywania ( potrafię, uda mi się, poradzę sobie, jestem dzielny, mądry, odważny, lubiany…)
Trzymam kciuki, wspólnie możemy pokonać nasze lęki.
Paulina Mielcarz
SŁOWA MAJĄ MOC…
Słowa mają ogromną moc, mogą uskrzydlać, powodować, że chce nam się chcieć, ale mogą też niszczyć i ranić. Tyle ich codziennie wypowiadamy, że warto, by miały one pozytywny wpływ na innych. Ważne, by dostrzec, jak istotny jest sposób komunikacji, jak mocno kształtuje ona naszą osobowość i jak wpływa na zachowania zarówno nasze, jak i otaczających nas ludzi. Pozytywne komunikaty podkreślają, iż każdy człowiek ma prawo wyboru, każdy jest wartościowy, każdy inny
i niepowtarzalny. W momencie gdy zdamy sobie sprawę z tej prostej reguły, to zobaczymy jak wielki wpływ wywiera ona na nasze życie. Każde słowo to przekaz, który nie ginie w próżni, tylko trafia w przestrzeń której odbiorcą są inni, ale przede wszystkim my sami. Bo tuż za słowem lub myślą podąża reakcja emocjonalna, a ta z kolei wywołuje w naszym ciele szereg biochemicznych reakcji, które wpływają na naszą kondycję psychiczną oraz fizyczną.
Po co mówić „to było beznadziejne co zrobiłem” albo „nie jestem dość dobry” – skoro można powiedzieć „popełniam błędy ale to okazja to mojego rozwoju” lub „akceptuje siebie takim jakim jestem”. I Ty też tak możesz, bo to Ty wybierasz w co wierzysz, co myślisz o sobie i jakie przekonania o świecie w sobie nosisz.
Podobnie jest z informacjami zwrotnymi, czyli wypowiedzią uczestnika rozmowy, w której ujawnia on spostrzeżenia dotyczące zachowania i wypowiedzi innego uczestnika rozmowy.
Pozytywna informacja zwrotna (np. świetnie poradziłeś sobie z tym zadaniem) wpływa na układ dopamiczny – wewnętrzny układ nagrody i pobudza do pozytywnego działania. Czyli jeśli słyszymy pozytywne rzeczy na swój temat od innych, zwłaszcza znaczących dla nas osób motywuje nas to do działania i dodaje wiary, że to co robimy ma sens. Pozytywna informacja zwrotna mówi nam CO DOBREGO ZROBIŁEŚ? Nie używajmy informacji negatywnych, zamieniamy je na informacje zwrotne typu CO INACZEJ lub CO INNEGO MÓGŁBYŚ ZROBIĆ? (można zasugerować co można zmienić ale nie krytykować).
Jako rodzice doceniając starania i wysiłek naszych dzieci, wzmacniamy ich motywację i poczucie własnej wartości. Podkreślajmy zaangażowanie dziecka w zadanie, jego wytrwałość, cierpliwość, niekoniecznie rezultat. Unikajmy ogólników typu: super, ok, brawo, mądry chłopak, dobra dziewczynka, fajnie. Doceniajmy wysiłek dziecka słowami, które mają MOC:
- świetny pomysł, jak na to wpadłeś?
- wiem, jak ciężko na to pracowałeś.
- powiedz mi jak to zrobiłeś, jestem ciekawa.
- wiem, jak Ci na tym zależało, możesz być bardzo zadowolony zrobiłeś to!
- to efekt Twojej ciężkiej pracy.
Każde słowo, zdanie to komunikacja, ale nie każda komunikacja buduje relacje. Jako dorośli/rodzice w wielu przypadkach zadajemy dzieciom pytania aby sprawdzić… „czy jest dużo zadane, ile dostałeś z matematyki, kogo Pani pytała z polskiego, czy zjadłeś śniadanie, z kim się bawiłeś?... itp.” To też jest ważne ale nie najważniejsze, bo istotniejsza jest komunikacja, która dba o relacje i umacnia je. Lepiej powiedz: „miło, że już jesteś, jak minął Ci dzień?”, „Cieszę się, że Cię widzę, stęskniłam się”,” jak się czujesz? dobrze że jesteś”… Taka relacja buduje zaufanie, dziecko czuje się ważne i kochane. Dziecko nie lubi być odpytywane, to powoduje u niego uczucie lęku, strach, niepewność.
Tym co pozwala nam na budowanie konstruktywnej komunikacji, jest przede wszystkim przestrzeganie zasady: NIE KOP, czyli nie krytykuj. Trudno tego uniknąć w świecie pełnym komentarzy, oskarżeń, wskazywania komuś tego, co ma zrobić. Jednak przy osiąganiu celów nie ma dróg na skróty, dlatego warto zastanowić się, jakie komunikaty na co dzień wypuszczamy w świat.
Pamiętajmy:
„Sposób, w jaki mówimy do naszych dzieci,
staje się ich wewnętrznym głosem”
Peggy O’Mara